|
Culturele
tradities zitten ook in kleine dingen. Het streekeigen karakter zit niet
in de met geraniums opgetuigde melkbussen bij een 'bed &
breakfast'-inrichting. Het zit 'm bijvoorbeeld in een klein kelkje, of in
een kruikje zo u wilt. Elders
bestaat nog zo'n vloeibare traditie, die zich met name in
Noordoost-Nederland opdringt als cultureel volksverschijnsel. Dat is de
hoeveelheid bitters en likeuren, die onder eigen naam en volgens eigen
kruidenrecept lokaal wordt uitgebracht (en ingenomen). Een beetje
dorpsslijter voert tientallen merken berenburg en andere bitters.
Berenburg wordt vrijwel uitsluitend boven de grote rivieren gedronken.
Voor de zuidelijke smaak maken de distillateurs een andere, aangezoete
borrel (Hooghoudt noemt dat hun 'boerenbitter'). Naast bitters worden
andere, specifieke regiodranken op de markt gebracht, zoals de tot 14%
aangesterkte cranberrywijn 'met kruiden' en de recente Groninger landwijn
uit aardappels. Dat de oude traditie van kruidenbitters springlevend is
bewijst de Eelder slijterij Boelens. Deze bracht de plaatselijke 'Eelder
Museumbitter' (30%) in de handel, bij de opening van het aanpalende
kunstmuseum De Buitenplaats. 'Gedistilleerd volgens eeuwenoud recept' en
toch hedendaags, want de stenen kruik mag niet in de glasbak, volgens het
etiket. Ziehier de levende, vloeibare traditie, die zich aanpast aan de
huidige tijd. En meteen al een museumstuk oplevert.
eerder verschenen in de Drentse Courant/Groninger Dagblad, 11 november 2000
Copyright 1995 - 2008 Han Tuttel. All rights reserved.
|