't Ol Stee

Om de tien jaar roept iemand dat het imago van Drenthe stoffig, oubollig en knarsend is. Het moet bij-de-tijdser. 
Daarna zijn 'zichtlocaties' langs snelwegen volgestampt met hedendaagse dertien-in-een-dozijn bedrijfspanden, maar daar werd het niet beter van. In Boxmeer en Nieuwegein ziet het er precies zo uit. d'Olde Lantschap moet het toch van zijn natuur- en cultuurrijk landschap en z'n menselijke maat met het verleden hebben. Je ziet dat gebeuren.

Elk Drents dorp kent wel wat panden die ‘t Ol Stee of Oez Ol Stee heten. De naam weerspiegelt de binding met het verleden, het contact met vroeger. Het ’riekt naar de roots’, vrij vertaald in onoubollig Drents. 
Het is niet iets van de laatste jaren. Niet alleen van deze tijd, waarin men zoekt naar vastigheid en naar herkenbare waarden. Huizen die ‘t Ol Stee heten waren er altijd al. 
In Drenthe worden vervlogen tijden nogal eens geromantiseerd. Veel liedjes zwijmelen over het ‘plattelanderige’ leven, waarin je héél veel houdt van je dorpje, waaruit je nóóit weg wilt. ‘t Ol Stee als vaste haven.

Er zit ook iets in van het oude in z’n waarde laten, van gehechtheid aan de historie. Dat komt sterk naar voren als er grond verkocht moet worden, als het boerenbedrijf wordt opgedoekt. Dat doet bij Drenten zeer. Grondaankopers kunnen verscheidene voorvallen opdissen, waarbij een hele familie deel heeft aan zo’n moeilijk te nemen besluit. ‘t Ol Stee geef je niet zomaar op.

Tot het oude huis van de oudjes vrij komt en de kinderen het ‘overkrijgen’. Het pandje wordt dan opgeknapt en flink gemoderniseerd. In het ergste geval gaat het gekoesterde ouderlijk huis tegen de vlakte en komt er een totaal ander gebouw. Mèt de naam Oez Ol Stee.