Drents klimaat

Afgelopen week verloor de vorst terrein aan warme lucht. Bij Kralo lag woensdag hier en daar nog sneeuw in de bossen. Geen sprankje zon bij geweest, geen lentewindje langs gekomen - wekenlang. Volgens de KNMI-statistiek heeft Noordoost-Nederland gemiddeld (recht op) 25 sneeuwdagen per jaar. Toch hoefden de langlaufploegen deze winter niet uit te rukken. De loipetrekkers bleven wéér in de schuur. De dag met sneeuw was ook maar een dag. Er rest ons niets anders dan op herinneringen te teren, denkend aan tijden toen Drenthe nog bar weer binnen de grenzen kreeg. Veertien jaar terug (begin maart 1987) was de laatste glorieperiode. Benoorden de lijn Ruinen-Coevorden heerste ijzel in hevige mate. 'Officials' waarschuwden tegen het wandelen in bossen met die vracht ijs op 't hout, of dachten na welk rampenfonds aangesproken moest worden. Het publiek wilde juist niets liever dan buiten lopen, met dat feestelijk schouwspel van takken en knoppen in ijs gegoten. Zeker toen de zon een dag of wat ging schijnen. Er moeten tienduizenden foto's en dia's van bestaan. De kromgebogen berken staan weer recht, gebroken bomen zijn opgeruimd. Bij wat dennen en eiken is de breuk- en kreukelzone aan de oostkant nog zichtbaar. Geknakte hoogspanningsmasten zijn vervangen. Voor de rest: de 'ijzelramp' was een 'ijspaleis', een feest om te zien.