Lammert Vos zienen carriere 

Het zal de tied west wezen, waorin Lammert Vos geboren weur. Het zal de tied west wezen, den van oons kleen 'Lammertie' nen vernemstig kereltie maakt hef,  den al vrog leerden anpotten.
Dat mus ok wal, want het jong wodden geboren in de Crisistied. Lammert sprak dee periode aajt oet met nen heurbare hoofdletter, krek zoas-he 't van zien olleleu overnummen had. Dee tied van armood har ze ontzag biebracht. Ontzag veur leu met geld en ontzag veur leu dee zich redden konden, linksum of rechtsum, legaal of illegaal. Nich wa'j neumt 'respect'; nee, niks meer as het soort ontzag dat gewone leu hebt veur nen buul met geld. En het ontzag wat ze hebt veur volk, dat het breed hangen löt. 
Het soort ontzag wat verdwient as sneeuw op nen kachel, as zukke leu deur de mand valt, as ze daal pleert en op de bek gaot. "Dom wark", heur-ie de leu dan denken "Ik had 't slimmer anpakt!".  Zukke gedachten kreeg Lammert Vos op jonge leeftied met. Het  wodden nen grondslag waor he zien hele leven met warken zol.

Hee kwam de oorlog deur zunder problemen. Mangs brachten he wat kraantjes op de fietse vot. Wieder niks. Hee leerden ok rap waor wat handeltjes waren en he wodden der nich minder van. Toen de bevrijders kwamen, zat-he veurop de jeep en wees Candezen de weg. Zo is he nog op de foto kommen.
Zien school had-he ofmaakt, dat wil zeggen he har zienen ULO-diploma in de buuts. Lammert kwam te warken op het kantoortje van de melkfebriek. Toen de wederopbouw helderop gung, stapten he over naor nen bouwbedrief. Zienen baas, de annemer zag wal wat in hum. Den jongkerel wol wal hogerop.
Lammert heul zien döppe good lös en kon good praoten. En zo gebeurden het dat ze hum vreugen om in het bestuur te kommen van een stuk of wat verenigings in zien dörp. Dat gung hum good of. Hee wodden ok lid van nen politieke partij en kwam vanzölf in de gemeenteraod. Hee har gin last van visie of völ kennis, mar hee was leep. 

Achternao bekeken is 't met zienen carričre toen pas good gangs goan. Lammert Vos zag zien kansen en wodden nen 'steunpilaar van de gemeenschap'. Hee kwam in het bestuur van de Boerenleenbank, de plaatselijke VVV, de iesvereniging en hee wodden ok wetholder. In de joaren zestig kwam ie hum tegen in het Veefonds, bie 't Waterschap, bie het bestuur van de Woningstichting, de Oranjevereniging, de Floraliacommissie en meer van dat wark.
Volk dat nen lening of nen hypotheek mus hebben, of nen toowiezing veur woonruumte neudig har, kon nich um Lammert Vos hen. He zat as nen spin in het web, regelde alles en wus overal van of. Ie konnen better kameraod met hum wezen, dan hum tegenkriegen.
Hee wodden meer en meer beroepsbestuurder.
In het Intergemeentelijk Samenwerkings Verband, het brandweer- en 't ambulanceoverleg en neust het Waterschap kwam ok in het Zuuveringsschap en het Recreatieschap. Namens dee schappen zat Lammert Vos in allerhaand commissies en de laotere projecten veur de Herinrichting. Hee wodden bekend as 'Lammert van het Schap'. Vanzölf mus he met andoon in klankbordgroepen veur nijmoodse projecten als natuurontwikkeling. Het wodden hum mangs gries genog en dan mosterden-he wat tegen.
Nao jaoren stopte zien wetholderswark. 'Lammert van het Schap' kreeg nen lintje, waor he slim wies met was. Vanzölf mus he dan ok vot bie nen riege andere besturen, mar dat völ hum zwaor. As ambteloos burger zag hee zich gin eendjes voeren of bejaordenbustochtjes maken. Gelukkig wodden he neugd om nog een zetje deur te gaaon; vergaoderingetje hier, vertegenwoordiger daor. Veur het schap daorhen, veur de gemeente daor biezitten en zukswat.
Lammert Vos gung deur, mar har steeds minder in te brengen. Hij wodden ofvaardigd as het nich belangriek was, mar waor toch enen hen mus. Zien teksten wodden minder en eigeliks was-he nen karikatuur van zukzölf wodden.

Wat he wal helder metkreeg was dat het laand steeds natter weur "deur dee natuurvernieuwingsprojecten". He pröttelde tegen zienen keender: "Al dat natte gedoo, 'k zol der nog neet dood liggen willen". "Dat zuj wa mutten", zee zienen dochter ,"aj zo wied bint om begraven te wodden".
Lammert Vos völ toen na enig prakkezeren van zien geleuf of. "Ik goa mie verbranden laoten", kondigden he an - en veraanderde zienen papierderij. "Kump ok mooi oet", vun Lammert, "Kan 'k weer nen helder'n drinken, zunder op stark waoter te kommen liggen. Alcohol braandt ok merakels best".

Binnen twee jaor kwam 'Lammert van het Schap' oet de tied. Zienen crematie trok nen hoop volk; zien lintje lag op de kist en de toospraken waren wat ze wezen mussen.

Zienen as kwam in nen urn, den netjes biezet wodden in de riege hokjes in de muur van colombarium. Nao nen dag of wat kwam nen nicht van Lammert Vos langs, den de crematie mist har en toch eem wol kieken. Het kan wezen dat de as van Lammert Vos zich omdreeid hef in zienen kruuk, toen het tantje Jantje heurde kreeien: "Ik komme veur Lammert Vos -bie wuk schap mu'k wezen?"
 

Harmjan van Steenwijk
(Drentse Courant/Groninger Dagblad 25/03/00)